Koca Bir Asır Süren Emaye(Emaye Tarihi ve Gelişimi)

    Emaye, tarihi araştırmalardan öğrenildiğine göre, M.Ö. 5. yüzyıla kadar inmektedir. Eski Yunan’da kuyumcular emayeyi renk tonunu ayarlamak için kullanırlardı. Olimpiya tapınağındaki Zeus heykeli, üzerinde emaye çiçekler olan bir perde ile süslenmişti. Metal tabana konulan tellerle renk ayırma tekniği, Eski Yunan ve Roma’da sık kullanılan bir usuldü. M.S. 240’larda İngiltere’de metal yüzeyin çukurlaştırılması suretiyle renklendirme metodu ilk defa tatbik edildi. Bu yolla bronz ve altın heykellere, emaye ve çeşitli renk tonları ilave edildi. Dokuzuncu yüzyılda Bizans, emayenin yeni merkezi olmuşsa da pek az bir yeniliğin ortaya çıktığı tespit edildi. On birinci yüzyılda ise emaye tekniği, batıya geri döndü. Almanya’daki Ren, Meuse nehirlerinin havzaları ve özellikle Köln şehrinde, emaye atölye merkezleri ortaya çıktı.

    On altıncı yüzyılda şahsi küçük eşyalar emaye edilmekteydi. Sanayinin gelişmesiyle el sanatlarında da mekanikleştirilmeye gidildi. Günümüzde emaye, büyük bir sanayi haline geldi. Çeşitli endüstri dallarında kullanılmaktadır.Kitle çelik üretimine başlanıldığı 1900’lü yıllardan itibaren emaye sanayii de gelişmeye başladı. Böylece paslanmaz çeliklerden önce normal karbonlu çeliklerin mutfak ve sıhhi tesisat malzemesi olarak kullanılması sağlandı. Ayrıca paslanmaya ve kararmaya maruz kalınacak yerlerde kullanılan demir malzemeler de emayeyle kaplandı

    1950’lerden sonra yurdumuzda emaye sanayi hızla gelişmeye başladı. Özellikle soba, sıhhi tesisat malzemesi, mutfak malzemelerinin üretiminde ve dayanıklı ev aletlerinin üretiminde Avrupa seviyesine gelindi.